Kiła to przykra dolegliwość z grupy chorób wenerycznych, która rozwija się na skutek zakażenia bakterią – krętkiem bladym. Często zmieniasz partnerów seksualnych lub odbywasz ryzykowne stosunki? W Twoich okolicach intymnych, na języku lub śluzówce odbytu pojawiło się niepokojące owrzodzenie? Skonsultuj swój problem z doświadczonym lekarzem i sprawdź, czy nie masz choroby wenerycznej, ot co.
Kiła (syfilis) - co to jest?
Kiła (syfilis) to choroba zakaźna należąca do grupy schorzeń przenoszonych drogą płciową, nazywanych też chorobami wenerycznymi. Za powstawanie choroby odpowiada bakteria krętka bladego (treponema pallidum), którym można zarazić się poprzez kontakt seksualny z zakażoną osobą.
Głównym objawem zakażenia są wrzodziejące zmiany skórne lub wysypka na całym ciele, szczególnie w okolicach intymnych, na stopach, dłoniach lub języku, przypominająca nieco wirusa opryszczki. Jeśli więc zauważysz alarmujące objawy na swoim ciele, zgłoś się do lekarza.
Zignorowanie objawów chorobowych może bowiem prowadzić do przejścia choroby w stan utajony bez wyraźnych objawów, co w niektórych przypadkach powoduje kiłę ośrodkowego układu nerwowego, objawiającą się utratą widzenia lub słuchu. Ryzyko zachorowania na kiłę, ale także inne choroby weneryczne jest większe u tych osób, które mają wielu partnerów seksualnych i nie używają prezerwatyw, a także odbywają stosunki oralne.
Niebezpieczeństwo schorzenia polega na tym, że może przebiegać bezobjawowo, co utrudnia postawienie prawidłowej diagnozy. Podział na stopnie zaawansowania choroby, dotyczy kiły pierwotnej, wtórnej, utajonej i późnej.
Objawy kiły pierwotnej uwydatniają się zazwyczaj po 2 – 3 tygodniach od zakażenia. Wśród nich wyróżnia się typowe niebolesne owrzodzenia w zainfekowanych miejscach. Ustępują one jednak same po parunastu dniach – jest to powód, dlaczego chorzy Pacjenci nie zgłaszają się do lekarza. Warto jednak pamiętać, że ustąpienie objawów nie oznacza wyleczenia choroby, ponieważ kiła przechodzi w kolejne stadium – wtórne lub utajone.
Stadium wtórne kiły ujawnia się po 2 miesiącach od stadium pierwotnego. Wtedy na ciele Pacjenta występuje wysypka na skórze dłoni i stóp. Mogą także pojawić się takie objawy, jak ból głowy, utrata wagi, gorączka i powiększenie węzłów chłonnych. Również te symptomy mijają same, ale w tym przypadku także nie oznacza to wyleczenia choroby.
Kolejny etap kiły to stadium utajone. Nie wyróżnia się ono obecnością objawów, dlatego diagnostyka kiły na tym etapie jest bardzo trudna. Ostatnim stadium choroby jest stadium późne – najbardziej niebezpieczne. Zwykle występuje po kilkunastu latach od pierwotnej infekcji. W jego przebiegu dochodzi do uszkodzeń narządów układu nerwowego, serca, kości czy wzroku.
Diagnostyka i leczenie kiły w Warszawie, czy warto?
Wskazania
Diagnostykę w kierunku syfilis zaleca się osobom, które mają informację od partnera seksualnego, że jest on osobą chorą na kiłę. Duży wpływ na rokowania choroby ma również badanie profilaktyczne u osób, które często zmieniają partnerów seksualnych. Profilaktycznie badaniem objęte są także kobiety w ciąży, Pacjenci, którzy oddają krew jako dawcy w centrach krwiodawstwa, a także dawcy narządów czy osoby, zakwalifikowane do grupy podwyższonego ryzyka. Grupa ta jest dość szeroka – zaczynając od osób, u których zdiagnozowano zakażenie przenoszone drogą płciową, przez osoby zarażone wirusem HIV, WZW typu B i C i wiele innych.
Ponadto, jeśli Twoim problemem są:
- owalne lub koliste, wrzodziejące zmiany skórne w okolicach intymnych,
- czerwono-brązowe plamki i grudki na podeszwie stopy,
- wysypka na dłoniach,
- łysienie,
- wrzodziejące zmiany skórne na języku, wargach, podniebieniu, wewnętrznej stronie policzków lub gardle,
- powiększone węzły chłonne,
- częsta zmiana partnerów seksualnych lub przygodne stosunki z nieznajomymi osobami,
a także, jeśli w ostatnim czasie doszło do ryzykownego stosunku seksualnego bez zabezpieczenia, to warto możliwie szybko skonsultować swoje objawy z lekarzem.
Przeciwwskazania
Leczenie kiły polega głównie na podawaniu antybiotyków, najczęściej penicyliny, która jest uznawana za najskuteczniejszą w leczeniu tej choroby. Mimo że stosowane metody leczenia są zwykle dobrze tolerowane, istnieją pewne przeciwwskazania i czynniki ryzyka, które należy przeanalizować przed rozpoczęciem leczenia, np.:
- alergia na penicylinę. U Pacjentów z historią ciężkiej reakcji alergicznej na penicylinę należy unikać jej stosowania. W tym przypadku stosuje się inne antybiotyki, takie jak doksycyklina,
- alergia na inne beta-laktamowe antybiotyki. Pacjenci mogą być bardziej narażeni na reakcję alergiczną na penicylinę stosowaną w leczeniu kiły,
- ciężka niewydolność nerek. W takich sytuacjach konieczne jest zmodyfikowanie podawanej dawki penicyliny, aby uniknąć toksycznych skutków leczenia,
- ciężka niewydolność nerek, która może być przeciwwskazaniem do stosowania antybiotyków,
- ciąża i karmienie piersią – stosowanie niektórych antybiotyków może być przeciwwskazane z uwagi na ryzyko negatywnego wpływu na dziecko,
- zespół Hoigne – Pacjenci, u których wcześniej występował ten zespół, powinni unikać stosowania formy penicyliny prokainowej. Rzadkim ale możliwym powikłaniem po jej zażyciu są objawy neurologiczne,
- wcześniejsze przypadki reakcji Jarischa-Herxheimera – reakcja na leczenie spowodowana masowym rozpadem bakterii, co prowadzi do gorączki, dreszczy, bólu głowy,
- stosowanie niektórych leków, które mogą wchodzić w interakcje z antybiotykami stosowanymi w trakcie leczenia kiły.
Leczenie kiły wymaga odpowiedniego dobrania terapii, szczególnie u Pacjentów z przeciwwskazaniami lub zwiększonym ryzykiem powikłań. W każdym przypadku ważna jest współpraca z lekarzem, który dopasuje plan leczenia do indywidualnych potrzeb Pacjenta. Dlatego tak ważna jest odpowiednia diagnostyka – wywiad medyczny, dodatkowe badania diagnostyczne. Po wykluczeniu przeciwwskazań do włączenia leczenia, specjalista może dobrać odpowiednią dla Pacjenta terapię, która nie będzie stanowić zagrożenia dla jego zdrowia.
Przebieg leczenia
Leczenie kiły należy rozpocząć jak najszybciej, od razu po rozpoznaniu przez lekarza choroby. Niepokojący objaw pierwotny lub inne zmiany u siebie albo partnera seksualnego, powinny więc być sygnałem alarmowym, który skłoni do wizyty u lekarza wenerologa. Szybkie wdrożenie terapii jest tak ważne nie tylko dlatego, że pozwala uniknąć poważnych powikłań choroby, ale też skutecznie zmniejsza ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się syfilis.
W leczeniu kiły stosuje się farmakologię – antybiotyki w formie pochodnych penicyliny. Dawkowanie i czas leczenia jest uzależniony od stopnia zaawansowania, w którym rozpoznano schorzenie. W przypadku, gdy u Pacjenta wystąpiły poważne powikłania, zaleca się hospitalizację. U większości osób jednak antybiotykoterapia przebiega w trybie ambulatoryjnym. Po zakończeniu terapii wykonuje się test serologiczny, który pozwala potwierdzić skuteczność leczenia. Warto jednak pamiętać, że tak, jak w przypadku wszystkich chorób przenoszonych drogą płciową, tak i przy syfilis diagnostyka wraz z leczeniem powinny obejmować wszystkich partnerów seksualnych zakażonego.
Zakażenie kiłą nie powoduje odporności organizmu, dlatego też przy następnych kontaktach z chorym partnerem, można się ponownie zakazić.
Efekty leczenia
Rokowanie przy syfilis jest dobre, ponieważ właściwie dobrana antybiotykoterapia i leczenie wspomagające zapewniają wyleczenie. W terapii kiły istotne jest również leczenie partnera lub partnerki. Do czasu ukończenia antybiotykoterapii i ustąpienia objawów zalecana jest abstynencja seksualna.
Jeśli zależy Ci na trwałych efektach i skutecznej redukcji problemów związanych z kiłą, to diagnostyka oraz leczenie syfilis sprosta Twoim oczekiwaniom, ot co.
Zacznij swoją przemianę dziś! Skontaktuj się z nami, aby umówić konsultację. Odkryj, jak możemy pomóc Ci osiągnąć wymarzony wygląd.
Umów się na konsultację
