Obrzezanie – usunięcie napletka

Obrzezanie to zabieg, który polega na usunięcia napletka z prącia i wykonywany jest z różnych powodów, takich jak względy medyczne, higieniczne, religijne lub kultowe. Jedną z metod jest obrzezanie laserowe – technika charakteryzująca się minimalizacją urazu tkanek i krótszym czasem gojenia. W tej metodzie używany jest laser CO2, który pozwala na precyzyjne cięcie oraz koagulację, co znacznie redukuje krwawienie i ryzyko infekcji. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, co zapewnia komfort Pacjentowi. Chirurg precyzyjnie usuwa napletek za pomocą lasera, jednocześnie zamykając naczynia krwionośne, co skraca czas zabiegu i zmniejsza krwawienie. Po zabiegu Pacjent może wrócić do domu tego samego dnia.

Obrzezanie staplerem to z kolei technika, która polega na użyciu specjalnego urządzenia chirurgicznego, które jednocześnie usuwa napletek i zakłada klamry, zamykając nacięcie. Dzięki tej technice zabieg jest szybki i precyzyjny, a ryzyko powikłań jest zminimalizowane. Po znieczuleniu miejscowym chirurg używa staplera, który usuwa nadmiar napletka i od razu zakłada zszywki. Dzięki temu nie jest konieczne ręczne zakładanie szwów, co skraca czas zabiegu. Zszywki są usuwane lub same odpadają po kilku dniach od zabiegu, a rana goi się szybciej.

Obrzezanie tradycyjne polega z kolei na ręcznym chirurgicznym usunięciu napletka za pomocą skalpela. Jest to technika stosowana od lat, która mimo pojawienia się nowoczesnych technologii, wciąż cieszy się popularnością. Przebieg zabiegu jest kontrolowany przez chirurga i może być dopasowany do potrzeb Pacjenta. Podobnie jak w innych metodach, obrzezanie tradycyjne wykonywane jest w znieczuleniu miejscowym. Chirurg ręcznie wycina nadmiar napletka i zakłada szwy. Czas rekonwalescencji wynosi kilka tygodni, a Pacjentowi zaleca się unikanie intensywnego wysiłku fizycznego i dbanie o higienę okolic zabiegowych.

Biorąc pod uwagę lokalizację cięcia skóry prącia wyróżniamy obrzezanie typu high i low. W pierwszym przypadku skóra zostaje nacięta w odcinku proksymalnym, daleko od żołędzi. Typ low charakteryzuje się natomiast cięciem blisko korony żołędzi. Kolejna klasyfikacja bierze za kryterium ilość usuwanego napletka. Na tej podstawie możemy wyróżnić resekcję krótkoodcinkową, gdzie napletek po operacji częściowo przykrywa żołądź w stanie spoczynku oraz resekcję rozległą. W tej drugiej usunięta zostaje znaczna część skóry, a żołądź prącia jest odsłonięta praktycznie całkowicie.

Połączenie obu rodzajów obrzezania stwarza następujące techniki:

• high and tight (wysoko i ciasno) – to praktycznie całkowita cyrkumcyzja, gdzie żołądź jest zawsze odsłonięta, nawet w stanie spoczynku. Blizna znajduje się daleko od korony prącia,
• high and loose (wysoko i luźno) – w tym przypadku żołądź w stanie spoczynku jest częściowo pokryta skórą, ale w stanie wzwodu możliwe jest przesuwanie skóry. Blizna znajduje się w pewnej odległości od żołędzi,
• low and tight (nisko i ciasno) – ta forma obrzezania obejmuje wycięcie dużej części napletka, co skutkuje tym, że żołądź jest stale odsłonięta. Blizna znajduje się blisko rowka zażołędnego,
• low and loose (nisko i luźno) – polega na usunięciu jedynie niewielkiej części napletka. Żołądź w stanie spoczynku jest w większej części pokryta skórą, a blizna znajduje się na wewnętrznej części napletka, w bliskim sąsiedztwie żołędzi.

Resekcja napletka zapobiega namnażaniu i gromadzeniu się patogennych bakterii w przestrzeni podnapletkowej. Ryzyko zakażeń dróg moczowych jest więc znacznie niższe. Dodatkowo pod napletkiem nie zbiera się mastka, czyli wydzielina gruczołów śluzowych, resztek moczu, złuszczonego nabłonka i bakterii, która gromadzi się między żołędzią a wewnętrzną powierzchnią napletka.

Do głównych korzyści płynących z zabiegu obrzezania należy zaliczyć stuprocentową efektywność leczenia stulejki. Jest także ważnym elementem profilaktycznym wirusowych chorób przenoszonych drogą płciową. Badania pokazują, że operacja obniża ryzyko zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego o około jedną trzecią.

Podobne statystyki odnotowano jeśli chodzi o zakażenia wirusem HIV. Dodatkowo obrzezanie to element protekcyjny przed zakażeniem innymi wirusami, w tym HPV, które mają właściwości onkogenne. W tym przypadku zabieg stanowi jednocześnie narzędzie profilaktyczne raka szyjki macicy u przyszłej partnerki mężczyzny. Udowodniono również, że obrzezanie znacznie obniża ryzyko raka prącia oraz nowotworów narządów płciowych, których przyczyną jest wirus HPV.

Operacja może skutkować zmniejszeniem liczby bakterii i innych mikroorganizmów w obszarze znajdującym się pod napletkiem, co w efekcie ogranicza stymulację komórek układu odpornościowego w tym obszarze i zmniejsza ryzyko infekcji.