Usunięcie jest konieczne, gdy zmiana ma nieregularny kształt, nierównomierne zabarwienie, powiększa się lub swędzi. W takich przypadkach należy skonsultować się z dermatologiem i wykonać badanie dermatoskopowe.
Znamiona barwnikowe, znane też jako znamiona melanocytowe to łagodne zmiany skórne, które powstają wskutek nagromadzenia melanocytów – komórek odpowiedzialnych za produkcję melaniny, czyli barwnika skóry. Zwykle przybierają formę ciemniejszych plam lub guzków na skórze i mogą mieć różną wielkość czy kształt. Chociaż większość znamion jest niegroźna, niektóre z nich mogą potencjalnie przekształcić się w zmiany nowotworowe, dlatego ważne jest regularne ich obserwowanie i kontrola.
Jakie są rodzaje znamion barwnikowych?
Występują znamiona wrodzone, które są obecne na skórze od urodzenia. Ich wielkość różni się i pod tym kątem dzieli się znamiona wrodzone na te małe (o średnicy poniżej 1,5 cm), średnie (ze średnicą między 1,5 cm a 20 cm) oraz duże, których średnica przekracza 20 cm.
Znamiona nabyte z kolei pojawiają się w dzieciństwie, młodości lub w wieku dorosłym w wyniku ekspozycji na czynniki środowiskowe, takie jak promieniowanie UV. Występują jako znamiona zwykłe, które mają jednolity kolor i regularny kształt z małym ryzykiem rozwoju nowotworu. Znamiona dysplastyczne z kolei to zmiany o nieregularnym kształcie, nierównomiernym zabarwieniu i większym rozmiarze. Mogą mieć nieregularne brzegi i występować w nietypowych miejscach.
Pacjenci zauważają u siebie także znamiona błękitne, które powstają głęboko w skórze, co nadaje im charakterystyczny kolor. Są łagodne, ale w rzadkich sytuacjach mogą przekształcić się w czerniaka.
Jak powstają znamiona barwnikowe?
Dziedziczność odgrywa istotne znaczenie w powstawaniu zmian, dlatego jeśli w rodzinie występowały liczne zmiany, istnieje większe prawdopodobieństwo, że osoba dziedziczy tendencję do ich pojawienia się. Także promieniowanie ultrafioletowe z naturalnego słońca oraz ze sztucznych źródeł stanowi jeden z najważniejszych czynników środowiskowych, które wpływają na powstawanie nowych znamion, a także na zmianę już istniejących. Nadmierna ekspozycja na słońce, zwłaszcza w młodym wieku, może prowadzić do pojawienia się zmian barwnikowych.
Jak leczyć zmiany barwnikowe?
Dermatoskopia to jedna z technik diagnostycznych, która pozwala dokładnie ocenić strukturę znamienia przy użyciu specjalnego urządzenia. Dermatolog analizuje znamię pod kątem nieprawidłowości koloru i rozmiaru. Lekarz może też zlecić wycięcie chirurgiczne zmian. Dermatolog wycina znamię wraz z niewielkim marginesem zdrowej skóry, aby zapobiec nawrotowi zmiany. Wycięte znamię jest następnie wysyłane do badania histopatologicznego, aby wykluczyć obecność komórek nowotworowych. Technikę tę stosuje się w przypadku zmian podejrzanych lub złośliwych.
W niektórych przypadkach dla zmian łagodnych stosuje się wycięcie laserowe. To technika, która nie pozwala jednak na badania histopatologiczne, dlatego nie jest zalecana przy zmianach podejrzanych. Lekarze mogą zalecić także kriochirurgię czy elektrokoagulację.
W Klinice OT.CO oferujemy różnorodne metody diagnozowania i leczenia zmian barwnikowych. Zachęcamy do kontaktu w celu poznania wszystkich usług w tym zakresie.
Polecane zabiegi
Znamię barwnikowe - pytania i odpowiedzi
Czy znamiona barwnikowe mogą przekształcić się w czerniaka?
Tak, niektóre zmiany, zwłaszcza dysplastyczne, mają większe ryzyko przekształcenia się w nowotwory złośliwe, dlatego ważne jest regularne monitorowanie i kontrola dermatologiczna.
Jak wygląda diagnostyka znamion barwnikowych?
Podstawowym badaniem jest dermatoskopia, która pozwala na szczegółową ocenę struktury znamienia. W przypadku podejrzanych zmian zaleca się chirurgiczne usunięcie i badanie histopatologiczne.
Czy można zapobiegać powstawaniu znamion barwnikowych?
Unikanie nadmiernej ekspozycji na słońce, stosowanie kremów z filtrem UV oraz regularne monitorowanie skóry zmniejsza ryzyko powstawania nowych znamion.
